Η Γερμανία κρατάει την ευρωζώνη σε «μόνιμη αλλά ελεγχόμενη κρίση», έχοντας διασφαλίσει «την οικονομική και πολιτική της ηγεμονία» στην Ευρώπη και ασκώντας «οικονομικό εθνικισμό». Δεν έχει την πρόθεση να αλλάξει πολιτική ούτε μετά τις εκλογές, τονίζει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου. Σ’ αυτή την πολιτική, η Γερμανία θα σύρει και τον νέο Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, κάνοντας μικρές παραχωρήσεις οι οποίες δεν θα έχουν αντίκρισμα στην καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών.
Η Γερμανία, όπως εκφράζεται με τις απόψεις Σόιμπλε, ο οποίος είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στο eurogroup, έχει εγκλωβίσει και την Ελλάδα, η οποία, σύμφωνα με τον κ. Κούλογλου, στο eurogroup της 15ης Ιουνίου, «δεν θα πάρει μια συμφωνία που να ικανοποιεί τις προσδοκίες της για τη διευθέτηση του χρέους», αλλά στην καλύτερη περίπτωση «μπορεί να υπάρξουν αναφορές που θα επιτρέψουν στον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι να μας βάλει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης». Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα προσπαθήσει να μεταθέσει τις αποφάσεις για το ελληνικό χρέος για μετά τις εκλογές, αλλά δεδομένου ότι για να σχηματιστεί νέα γερμανική κυβέρνηση θα φτάσουμε στις αρχές του 2018, μέχρι ν’ αποφασίσουν για την Ελλάδα θα πάμε στο μέσον του χρόνου, δηλαδή φτάνουμε στο τέλος του ελληνικού προγράμματος, προσθέτει ο Έλληνας ευρωβουλευτής.
Η Γερμανία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να τρομοκρατεί τη Γαλλία και τις άλλες χώρες. Δεν είναι τόσο το οικονομικό, αλλά το πολιτικό θέμα της ηγεμονίας.
Μέσα από την σκληρή πολιτική για το χρέος, η Γερμανία εξασφαλίζει την πολιτική της ηγεμονία και την καθοδήγηση της ΕΕ, καθώς οι άλλες χώρες εξαρτώνται οικονομικά απ αυτήν.
Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να αξιοποιήσει τη συμμετοχή της στην ΕΕ από το 1980 και μετά και τώρα κινδυνεύει να οδηγηθεί ξανά σε βαλκανοποίηση. Ο μεγάλος άρρωστος παραμένει το πολιτικό σύστημα.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
-Τι είδους συμφωνία περιμένουμε στις 15 Ιουνίου, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές;
-Κατ” αρχήν δεν ξέρω αν ο Σόιμπλε θέλει να επιτύχει η Ελλάδα κι αν θέλουν να βγούμε στις αγορές. Θεωρώ ότι δεν θέλει να επιτύχει ούτε η Ελλάδα ούτε η ελληνική κυβέρνηση. Και το λέω γιατί οι υποχωρήσεις που πρέπει να γίνουν προς την Ελλάδα δεν είναι τόσο μεγάλες.
Βλέπω ότι την 15η Ιουνίου, θα υπάρξει κάποια συμφωνία γιατί δεν θέλουν ένα ανεξέλεγκτο επεισόδιο, αλλά δεν βλέπω ότι στον τομέα του χρέους θα ικανοποιηθούν οι ελληνικές προσδοκίες. Βεβαίως στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να υπάρξουν αναφορές ικανές να μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης. Γιατί ο Ντράγκι θέλει να βοηθήσει, όπως και η Κομισιόν, αλλά θέλει στοιχειώδεις διαβεβαιώσεις ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Το ίδιο ισχύει και για το ΔΝΤ.
-Ποιος τροφοδότησε όλη αυτή την υπερβολική αισιοδοξία για μια συμφωνία που θα περιελάμβανε και το χρέος, που δεν ευοδώθηκε.
-Το κλίμα στις Βρυξέλλες ήταν πολύ αισιόδοξο και από την Κομισιόν και ειδικά από τον Μοσκοβισί και η ελληνική πλευρά παρασύρθηκε. Από την άλλη πλευρά δεν έχει γίνει κατανοητό το παιχνίδι που παίζει η Μέρκελ. Είναι καιροσκόπος, δεν λέει ούτε «ναι» ούτε «όχι» κι αν θέλεις να κρατήσεις το «ναι» πέφτεις σε λάθη. Η Μέρκελ περιμένει ως την τελευταία στιγμή να δει τι θα κάνει, το μόνο που την απασχολεί είναι να παραμείνει στην εξουσία. Πάει για τέταρτη θητεία κάτι πολύ σπάνιο κι αυτό γιατί η οικονομία πάει καλά, άρα γιατί ν’ αλλάξει πολιτική. Οι σοσιαλδημοκράτες από την άλλη πλευρά έχουν απεμπολήσει τις ιδέες τους και έχουν χάσει την κοινωνική τους βάση, η οποία συρρικνώνεται και λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων-αυτοματοποίηση- και αυτός ο πολιτικός φαύλος κύκλος κρατάει όλη την Ευρώπη σε κρίση.
-Η παράμετρος Μακρόν;
-ο Μακρόν κράτησε καλή στάση στο eurogroup αλλά ακόμη δεν έχει αναμετρηθεί με τις υποσχέσεις του και το πρόγραμμά του που ήταν καλό για την Ελλάδα και έλεγε υπέρ της διευθέτησης του χρέους. Προς το παρόν οι Γερμανοί τον «χαϊδεύουν» και μετά θα τον περικυκλώσουν και θα τον αποκλείσουν όπως έκαναν με τον Ολάντ.
-Δεν πιστεύετε ότι η Γαλλία θα αυξήσει τον ρόλο της έναντι της Γερμανίας;
-Όχι ο Μακρόν είναι πιο αδύναμος από τον Ολάντ γιατί δεν έχει κόμμα, η οικονομική κατάσταση της Γαλλίας είναι χειρότερη απ ότι ήταν το 2012 και η Γερμανία πιο δυνατή και θεωρώ ότι ο Μακρόν θα συμβιβαστεί και δεν εννοώ την οικονομική πολιτική που είναι στην ίδια κατεύθυνση περικοπές κλπ, αλλά στο ευρωπαϊκό του πρόγραμμα για πιο πολλή Ευρώπη, το οποίο οι Γερμανοί δεν αποκλείουν, αλλά θεωρούν σήμερα μη ρεαλιστικό.
-Με φόντο τις προκλήσεις, της οικονομίας, του προσφυγικού και του Brexit ο Πρόεδρος Γιούνκερ παρουσίασε τη Λευκή Βίβλο, με σενάρια περί Ευρώπης πολλών ταχυτήτων για το μέλλον.
-Ζούμε ήδη την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων. Μέσα στην ευρωζώνη που ήδη αποτελεί μια διαφορετική ταχύτητα, υπάρχουν οι διαφορετικές ταχύτητες του Βορρά και του Νότου και μέσα στον Νότο υπάρχουν επίσης διαφορετικές, όπως της Ιταλίας που είναι μεγάλη χώρα και της Ελλάδας που πάει «σαν τον κάβουρα», αλλά και μέσα στην ευρύτερη ΕΕ υπάρχουν χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, που δεν ακολουθούν καθόλου σε θέματα όπως το μεταναστευτικό. Δεν βλέπω ενδείξεις ενοποίησης και αν δεν αλλάξουν πολιτική δεν βλέπω να παραμένει για πολύ καιρό το ευρωπαϊκό σχήμα υπό τη σημερινή του μορφή.
-Μετά τις γερμανικές εκλογές δεν βλέπετε αλλαγή της γερμανικής πολιτικής;
-Όχι γιατί η Μέρκελ θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση στην ευρωζώνη για να φέρει καλύτερα αποτελέσματα στη Γερμανία, διαιωνίζοντας την ηγεμονία της. Για μένα ούτε η Μέρκελ ούτε η Γερμανία μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Η μόνη στρατηγική κίνηση που έκανε ήταν που άνοιξε τα σύνορα για το προσφυγικό, γιατί ήθελε φτηνό εργατικό δυναμικό και σ αυτό ακόμη, το σύστημα αποδείχθηκε κατακερματισμένο με αποτέλεσμα να δεχθεί επιθέσεις από δεξιά.
Το μεγάλο πρόβλημα στην Ευρώπη είναι ο οικονομικός εθνικισμός της Γερμανίας, τον οποίο ασκεί προσπαθώντας να κερδίσει εις βάρος των άλλων χωρών αν και ανήκουν στο ίδιο σύστημα. Ενώ δηλαδή τα κέρδη της και η καλή της οικονομική κατάσταση οφείλεται στο κοινό ευρώ που βοηθάει τις εξαγωγές της και άρα για να το διατηρήσει πρέπει να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, αρνείται να ξαναμοιράσει λίγο τα οφέλη
-Η Ελλάδα θα βαλκανοποιηθεί;
-Τα πράγματα πάνε προς τα “κει. Η Ελλάδα βρέθηκε με τους νικητές του Β” Παγκοσμίου Πολέμου και αυτό τη βοήθησε να πάει πιο μπροστά από τις άλλες βαλκανικές χώρες, ενώ πριν τον Πόλεμο ήταν σε παρόμοιο επίπεδο.
Η Ελλάδα είχε μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξει το σύστημά της μπαίνοντας στην ΕΟΚ και να παίξει έναν ηγετικό ρόλο στην περιοχή της. Αυτό δεν έγινε γιατί η πολιτική και οικονομική διαχείριση δεν ήταν η κατάλληλη στα χρόνια 80-89 και μετά η χώρα μπήκε σε πολιτική κρίση και έχασε τις γεωπολιτικές ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν το 1990 με την πτώση του Τείχους και τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, μπαίνοντας στην κρίση του Μακεδονικού, που αντί για μέρος της λύσης έγινε μέρος του προβλήματος. Έκτοτε υπάρχει μια καθοδική πορεία και είναι μεν σε καλύτερη θέση σε σχέση με τις άλλες βαλκανικές χώρες, αλλά αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα βρεθούμε πάλι στη θέση μιας περιθωριακής βαλκανικής χώρας.
Δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στην ΕΕ. Έπαιξε ρόλο η δύσκολη γειτονιά μας και η ταραγμένη ιστορία μας με τον εμφύλιο, τη δικτατορία που πήγαν μετά τη μεταπολίτευση το εκκρεμές στο άλλο άκρο, εναντίον της τότε ΕΟΚ και καθυστέρησαν πολύ την προσαρμογή μας, καθώς και την προσαρμογή του ΠΑΣΟΚ στη νέα πραγματικότητα. Ο μεγάλος άρρωστος είναι το πολιτικό σύστημα.
-Ο διχαστικός λόγος εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Με αφορμή την απόπειρα εναντίον του πρώην πρωθυπουργού ακούστηκαν απαράδεκτα πράγματα. Είναι θεμελιώδες να πάψει να είναι διχαστική η βάση του δημόσιου λόγου.
-Το ίδιο θα “πρεπε να γίνει και με το χρέος, αλλά αμέσως έσπευσαν να αποδώσουν ευθύνες στον Τσίπρα και στον Καμμένο.
Κάποτε πρέπει να ξεπεραστούν αυτά.
29.5.2017