ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, Μια ιστορία που δεν τελειώνει
Στην εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Παλλήνης, η ΟΜ Παιανίας – Γλυκών Νερών και η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Εκπαιδευτικών Αν. Αττικής, με θέμα: » ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, Μια ιστορία που δεν τελειώνει», μίλησε η Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Κούνεβα.
Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Μανιός και ο Δημοσιογράφος του σταθμού «Στο Κόκκινο» Χρ. Λουκάς, ενώ χαιρετισμό απεύθυναν ο Αντιπεριφερειάρχης Αν. Αττικής Π. Φιλίππου και ο Δήμαρχος Παλλήνης Αθ. Ζούτσος.
Ολόκληρη η ομιλία της Κ. Κούνεβα:
Καλησπέρα φίλοι και φίλες,
Χαίρομαι που βρίσκομαι μαζί σας εδώ να συζητήσουμε για το προσφυγικό.
Είναι πολύ σωστός ο τίτλος που δώσατε στην εκδήλωση. «Πρόσφυγες: μια Ιστορία που δεν τελειώνει». Πραγματικά, αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μεγάλα ρεύματα μεταναστών και προσφύγων που μετακινούνται από την Ανατολή στη Δύση, από τον Νότο στον Βορρά. Άλλοτε ειρηνικά, άλλοτε βίαια. Σχεδόν δεν υπάρχει λαός που να μην έχει στην ιστορία του ένα σκοτεινό κομμάτι προσφυγιάς.
Αλλά, σήμερα, έχουμε μπροστά μας το μεγαλύτερο προσφυγικό ρεύμα στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και συζητάμε γι’ αυτό, ενώ έχει μπει σε εφαρμογή η συμφωνία Ευρώπης – Τουρκίας για την αντιμετώπισή του.
Θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή τη θέση μου. Συμφωνώ απόλυτα με τη θέση της επικεφαλής της GUE/NGL, της Γκάμπι Τσίμερ, ότι αυτή η συμφωνία είναι παράνομη και απάνθρωπη. Καταλαβαίνω τη δύσκολη θέση που βρέθηκε η κυβέρνηση, που αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με μια τόσο κακή λύση. Αλλά ως Αριστερά, ως προοδευτικοί άνθρωποι, ως Άνθρωποι με το «Α» κεφαλαίο, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρη θέση για το χαρακτήρα αυτής της συμφωνίας Ε.Ε. και Τουρκίας.
Είναι μια συμφωνία που παζαρεύει ανθρώπους. Μια συμφωνία που θα θέσει σε κίνδυνο ζωές προσφύγων. Μια συμφωνία που παραβιάζει κάθε έννοια αλληλεγγύης και αποδεικνύει ότι η προσφυγική κρίση είναι πρώτα απ’ όλα κρίση ανθρωπισμού της Ευρώπης.
Ας την δούμε όμως πιο αναλυτικά.
Πρώτα απ’όλα, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας παραβιάζει τη σπουδαία «Συνθήκη της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων». Αυτή είναι η δίκαιη κριτική που έκανε ακόμη και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, και πολλές διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ας δούμε δύο παραδείγματα όπου έχουμε ευθείες παραβιάσεις της Συνθήκης.
Η επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία χωρίς την δική τους συναίνεση, παραβιάζει την Συνθήκη, η οποία ρητά αναφέρει ότι καμιά χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει πρόσφυγες σε μια περιοχή όπου υφίστανται κίνδυνο. Δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος που να θεωρεί την Τουρκία ασφαλή χώρα. Έχει αποκαλυφθεί ότι Τούρκοι στρατιώτες σκοτώνουν πρόσφυγες στα σύνορα με τη Συρία. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στη μη αναγνώριση της Τουρκίας ως «ασφαλούς χώρα». Ευτυχώς, αυτό δεν έγινε με το νομοσχέδιο που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή.
Άλλο παράδειγμα. Η απαγόρευση στους πρόσφυγες να μετεγκατασταθούν στις χώρες όπου διαμένουν ήδη μέλη της οικογενείας τους αποτελεί επίσης παραβίαση. Η Συνθήκη αναφέρει ρητά ότι για λόγους οικογενειακής συνένωσης οι πρόσφυγες μπορούν να ζητήσουν την μετεγκατάσταση τους στις χώρες όπου διαμένουν ήδη μέλη της οικογενείας τους.
Πρέπει να μιλήσουμε και για τις βαριές ευθύνες που φέρει η Ε.Ε για το προσφυγικό δράμα. Η Ε.Ε. και συγκεκριμένες χώρες μέλη της είναι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της κρίσης. Στηριξαν ή συμμετείχαν σε πολέμους, όπως στην Λιβύη και στη Συρία. Ειδικά στη Συρία ξέρουμε ότι η βασική αιτία του ξεριζωμού εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν η αύξηση δύναμης του ISIS, που για πολύ καιρό υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, την Τουρκία και άλλες δυνάμεις για να πολεμήσει το καθεστώς Άσσαντ. Κ ενώ όλα αυτά είναι γνωστά, η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας δεν λέει τίποτα ουσιαστικό για το πώς θα σταματήσει η πηγή του προσφυγικού, δηλαδή ο πόλεμος στη Συρία.
Η συμφωνία υπόσχεται 6 δισεκατομμύρια στην Τουρκία, αλλά δίνει μόνο μερικές δεκάδες εκατομμύρια για να δημιουργηθούν hotspots και αξιοπρεπείς χώροι φιλοξενίας. Αυτά τα ποσά είναι ψίχουλα μπροστά στα 60 δισεκατομμύρια που δίνει κάθε μήνα ο Ντράγκι στις τράπεζες. Κι έχει δίκιο το σύνθημα που διαδίδεται στα social media: «Και τι είναι οι πρόσφυγες για να τους σώσουμε; Τράπεζες;»
Υπάρχει και πολύ υποκρισία στη στάση των Ευρωπαίων ηγετών. Η καγκελάριος Μέρκελ θέλησε να εμφανιστεί προστάτης των προσφύγων. Όμως, ενώ έχει πολύ ταλέντο στο να επιβάλλει λιτότητα ή την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό Μνημόνιο, στο προσφυγικό απέτυχε εντελώς. Και δεν είμαι και σίγουρη ότι ήθελε πραγματικά να πείσει τις χώρες που έκλεισαν τα σύνορά τους. Έτσι, η πολιτική της «Ευρώπης-Φρούριο», καταλήγει να γίνεται ένας θρίαμβος των ακροδεξιών ηγετών, όπως ο Ούγγρος Πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν.
Τώρα, όσον αφορά την Ελλάδα. Είδαμε ότι οι άνθρωποι της έδειξαν τεράστια αλληλεγγύη. Είδαμε απλούς ανθρώπους να μοιράζουν σακούλες με φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης. Είδαμε ανθρώπους στην Ειδομένη και στα νησιά να φιλοξενούν στα σπίτια στους πρόσφυγες, καταρρίπτοντας το πιο ισχυρό επιχείρημα των ρατσιστών που λέγανε: «Αν τους θέλετε, να τους πάρετε στα σπίτια σας». Ε, λοιπόν, πολλοί το κάνανε κι αυτό.
Και είναι ακριβώς αυτή η αλληλεγγύη που έχει εμποδίσει την Χρυσή Αυγή κι άλλες ακροδεξιές ομάδες να κάνουν πολιτική με το προσφυγικό. Η αλληλεγγύη θα πρέπει να αποτελέσει την βάση για την διαχείριση του προσφυγικού από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θέλω εδώ να βάλω και μια άλλη πτυχή του προβλήματος. Η Ελλάδα έχει εδώ και 6 χρόνια υποστεί άγρια λιτότητα. Πολλές από τις προνοιακές δομές έχουν καταρρεύσει ή υπολειτουργούν. Η χώρα σηκώνει δυσανάλογο βάρος σε σχέση με τις δυνατότητές της. Με τον μεγάλο αριθμό προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί μετά το κλείσιμο των συνόρων, κι επειδή οι διαδικασίες μετεγκετάστασης θα αργούν- και πρέπει να αργούν για να εξετάζονται σωστά και δίκαια τα αιτήματα για άσυλο-, προκύπτει η ανάγκη για έκτακτους πόρους.
Και επειδή ακριβώς οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτα μέτρα, πρέπει να πιέσουμε την Κομισιόν να μην χρεώνει στο έλλειμμα της Ελλάδας τα έκτακτα έξοδα για την προσφυγική κρίση. Αυτό πρέπει να γίνει σύντομα. Η GUE, σε ψήφισμα που προωθείται στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου την ερχόμενη εβδομάδα, έχει υποβάλει τέτοια πρόταση. Ελπίζω να υποστηριχτεί και από άλλες πολιτικές ομάδες.
Κλείνοντας, θέλω να συγχαρώ όλους τους ανθρώπους για την αλληλεγγύη που έχουν δείξει. Θέλω επίσης να καλέσω την κυβέρνηση, πάνω απ’ όλα, να υπερασπιστεί το δικαίωμα κάθε ξεχωριστού πρόσφυγα και μετανάστη στο άσυλο. Και τέλος, και εγώ, και πιστεύω όλη η ευρωπαϊκή Αριστερά, καλούμε την Ε.Ε. να αναθεωρήσει την προβληματική συμφωνία με την Τουρκία και να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία με όρους διεθνούς δικαίου, ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Ίδιας με την αλληλεγγύη που δείχνουν οι υπέροχοι, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Σας ευχαριστώ
