Με αφορμή την αυριανή συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με προφορική ερώτηση που κατατέθηκε με σκοπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για άμεση λήψη μέτρων πρόληψης και καταπολέμησης της βίας των γυναικών, στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα από Ευρωβουλευτές της GUE/NGL, η Κωνσταντίνα Κούνεβα που είναι σκιώδης ομιλήτρια στην Επιτροπή FEMM, μίλησε για την άμεση ανάγκη επικύρωσης της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Ο φάκελος εξετάζεται τόσο από την Επιτροπή Γυναικών FEMM, όσο και από την Επιτροπή για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα.
Ολόκληρη η συνέντευξη:
«Καλημέρα κι από εμένα,
είμαι η Κωνσταντίνα Κούνεβα και είμαι ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-GUE/NGL. Θα σας μιλήσω για ένα θέμα στο οποίο είμαι σκιώδης εισηγήτρια για την πολιτική ομάδα της GUE/NGL στην Επιτροπή Γυναικών FEMM. Είναι η ενδιάμεση έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Τι είναι η Σύμβαση αυτή; Είναι το πρώτο στο είδος του δεσμευτικό, διεθνές νομικό εργαλείο για να εξαλείψει και να προλάβει τη βία κατά των γυναικών.
Επικεντρώνεται σε τέσσερα βασικά θέματα:
-στην πρόληψη της βίας,
-στην προστασία των θυμάτων,
-στη δίωξη των δραστών και,
-στην παρακολούθηση
Όμως είναι σημαντική και για άλλον ένα λόγο. Γιατί προβλέπει ένα σύστημα παροχής ασύλου με βάση το φύλο. Η υποχρέωση προστασίας των γυναικών περιλαμβάνει και το δικαίωμα διεθνούς προστασίας. Γυναίκες θύματα βίας μπορούν να αναζητήσουν προστασία σε άλλο κράτος, όταν το δικό τους αποτυγχάνει να τους την προσφέρει.
Όταν μιλάμε για έμφυλη βία, μιλάμε για το πιο διαδεδομένο έγκλημα στον κόσμο, που πλήττει τη ζωή την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του μισού πληθυσμού της γης. Δυστυχώς, διαπερνά όλους τους πολιτισμούς, όλες τις χώρες, όλες τις κοινωνίες.
ΝΑΙ, υπάρχει και εξακολουθεί να ασκείται βία λόγω φύλου. Και δεν συμβαίνει κάπου μακριά μας. 1 στις 3 γυναίκες πέφτουν θύματα βίας στην Ευρώπη. Βίας σεξουαλικής, φραστικής, σωματικής, ψυχολογικής. Κι ασκείται όχι πάντα πίσω από κλειστές πόρτες των νοικοκυριών. Σκεφτείτε πως σχεδόν οι μισές γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν δηλώσει πως έχουν υποστεί κάποια μορφή βίας στο χώρο που εργάζονται. Δυστυχώς, ο φόβος έγινε κανόνας και σε συνδυασμό με τη γενικότερη οικονομική κρίση επιβλήθηκε η σιωπή στη βάση χυδαίων εκβιασμών, μη τυχόν και χάσουν τη δουλειά τους ή δεν ανέβουν ιεραρχικά.
Θα βρείτε χιλιάδες εκθέσεις και αναφορές από οργανισμούς, ΜΚΟ και παρατηρητήρια και εκεί θα διαβάσετε πολύ περισσότερα και πολύ πιο σκληρά από τα παραπάνω.
Τι κάνουμε όμως εμείς εδώ, εκτός από το να σας ενημερώνουμε με στατιστικά στοιχεία και να επαναλαμβάνουμε πράγματα γνωστά εδώ και χρόνια;
Αφενός πιέζουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Με την προφορική ερώτηση που συντάξαμε την καλούμε να απαντήσει αύριο στην Ολομέλεια τι πρόκειται να κάνει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Περιμένουμε να ακούσουμε τι μέτρα ή πρωτοβουλίες θα λάβει για να επιταχυνθεί η επικύρωση της Σύμβασης, τόσο από την ίδια όσο από όλα τα κράτη-μέλη. Αλλά και ποια συγκεκριμένα μέτρα θα πάρει ώστε να ενισχύσει τα κράτη-μέλη στις προσπάθειές τους να εξαλείψουν τη βία ενάντια στις γυναίκες.
Από την άλλη, προετοιμαζόμαστε για να συντάξουμε την ενδιάμεση έκθεση για την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Τον σχετικό φάκελο τον εξετάζουν τόσο η Επιτροπή Γυναικών FEMM -κι εγώ από πλευράς της GUE/NGL-, όσο και η Επιτροπή για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, η LIBE –με την Μάλιν Μπγιόρκ από την πλευρά της ομάδας μας. Προσπαθούμε να δούμε τι άλλα επιχειρήματα πρέπει να βρούμε ώστε να παρθούν μέτρα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Γιατί τα λογικά επιχειρήματα ξέρετε, δεν τα ακούν. Μερικές φορές, όσες και όσους μιλάμε για έμφυλη βία μας αντιμετωπίζουν με κυνισμό, σαν να είμαστε γραφικοί. Κι αυτό που μας προβάλλουν σαν επιχείρημα για να μην πάρουν μέτρα είναι τα λεφτά! Το υψηλό κόστος εφαρμογής, όπως χαρακτηριστικά λένε. Ένα λοιπόν από τα πράγματα, λοιπόν, που θα βάλουμε μέσα στην έκθεση είναι να αποκαλύψουμε το ψέμα του υψηλού κόστους: εκτός από το ψυχολογικό κόστος για τους πολίτες τους, το πραγματικό οικονομικό κόστος που προκύπτει από την άσκηση βίας εις βάρος των γυναικών είναι τεράστιο. Οι άμεσες και έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν όταν ασκείται βία ανέρχονται σήμερα στα 34 δισεκατομμύρια ευρώ, για τα 47 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Και ελπίζουμε και μ’ αυτό το επιχείρημα να πείσουμε τις κυβερνήσεις, που συνήθως είναι πιο ευαίσθητες στον ήχο του χρήματος, να προχωρήσουν ταχύτερα στην κύρωση.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.»
https://www.youtube.com/watch?v=j9Jy0f01RtQ
22.11.2016
