Μετά την επίσημη τοποθέτηση των τεσσάρων ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία) υπέρ μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, όπως αυτή εκφράστηκε από την Άνγκελα Μέρκελ, τον Φρανσουά Ολάντ, τον Μαριάνο Ραχόι και τον Πάολο Τζεντιλόνι στις 6 Μαρτίου, γεννιούνται πολλά ερωτήματα.
Τι σημαίνει ακριβώς μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων; Οδεύουμε προς μια πιο ουσιαστική σύγκληση σε τομείς όπως η Άμυνα και η Ασφάλεια με προαιρετική συμμετοχή; Θα υπάρχουν δύο ή περισσότερες ταχύτητες σε αυτή τη νέα Ευρώπη;
Ένα ακόμη σημαντικό ερώτημα, όμως, αφορά άμεσα τη χώρα μας: Ποια μπορεί και πρέπει να είναι η θέση της Ελλάδας σε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων; Το insider.gr έθεσε αυτό ερώτημα σε έξι Ευρωβουλευτές: τον κ. Κώστα Χρυσόγονο, την κυρία Μαρία Σπυράκη, τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη, τον κ. Μιλτιάδη Κύρκο, τον κ. Κώστα Παπαδάκη και τον κ. Νικόλαο Χουντή.
AdTech Ad
Ακολουθεί η απάντηση του κ Χρυσόγονου:
«Η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων είναι μια πραγματικότητα εδώ και χρόνια, αφού π.χ. στην Ευρωζώνη και στη ζώνη Σένγκεν μετέχει ένα μέρος μόνο των κρατών-μελών της Ένωσης. Το αν αυτή η “μεταβλητή γεωμετρία” θα επεκταθεί και άλλο, όπως φαίνεται να υποστηρίζουν οι σημερινές κυβερνήσεις των τεσσάρων μεγαλύτερων κρατών, μένει να το δούμε, όπως μένει να δούμε και αν η συμμετοχή στις υψηλές ταχύτητες θα είναι καθαρά προαιρετική ή θα υπάρχουν αποκλεισμοί για κάποιους που δεν θα είναι επιθυμητοί. Αυτό βέβαια μπορεί να υπονομεύσει γενικότερα τη συνοχή της Ένωσης.
Σε ο,τι αφορά την Ελλάδα κρίσιμο είναι ιδίως το θέμα της ευρωπαϊκής εγγύησης των συνόρων μας απέναντι στον επεκτατισμό της Τουρκίας. Μακροπρόθεσμα είναι δύσκολο να αντιτάξουμε μόνοι μας αποτελεσματική άμυνα απέναντι σε μια χώρα με επταπλάσιο πληθυσμό και τετραπλάσιο οικονομικό μέγεθος από εμάς σήμερα, ενώ η αναλογία βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Άλλωστε τα υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα από το 1974 έως το 2009 επιβάρυναν δραματικά τη δημοσιονομική μας κατάσταση και συντέλεσαν στη χρεοκοπία του 2010. Χωρίς αυτά (και τους τόκους τους) το ελληνικό χρέος δεν θα υπερέβαινε σήμερα εκείνο της Ιταλίας ή της Πορτογαλίας. Συνεπώς είναι ευκταία η συμμετοχή μας σε μια αποτελεσματική κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, εφόσον αυτή υπάρξει στο μέλλον».
17.3.2017
