Η βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης αγωνίζεται σε όλη την Ευρώπη, η οποία πλήττεται από ένα δίκοπο σπαθί της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων της επανάστασης του Internet. Αυτό με τη σειρά του εμπόδισε τη διαθεσιμότητα στο ευρύ κοινό στην ΕΕ για πληροφορίες σε βάθος για θέματα κλειδία του δημοσίου συμφέροντος.
“Δεν πρέπει να φοβόμαστε να πούμε ότι οι διέξοδοι των ειδήσεων απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να λειτουργήσουν”, λέει ο Ιταλός ευρωβουλευτής της GUE/NGL Curzio Maltese, “και ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα για τη δημοκρατία".
Αύριο, η ομάδα GUE/NGL διοργανώνει « ένα Εναλλακτικό Τοπίο Μέσων Ενημέρωσης για την Ευρώπη" (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Βρυξέλλες, Αίθουσα ASP1G2, 15.00-18.30), μια πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να προβληματίσει σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της ευρωπαϊκής δημοσιογραφίας και να ακούσει για success stories στα μεταμορφωμένα τοπία μέσας ενημέρωσης από εκείνους που τα έχουν πραγματοποιήσει.
"Δεν πρέπει να παραιτηθούμε και να αφήσουμε τους ολιγάρχες να ελέγχουν την προσφορά των πληροφοριών», λέει ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου. "Υπάρχουν εναλλακτικά μοντέλα στην Ευρώπη που πρέπει να μελετήσουμε και να εφαρμόσουμε όπου αυτό είναι δυνατό".
Μαζί με τον Julian Assange, ο οποίος θα συμμετέχει στη συζήτηση μέσω τηλεδιάσκεψης, άλλοι δημοσιογράφοι από χώρες που μαστίζονται απο την κρίση θα συμμετάσχουν επίσης σε δύο πάνελ.
Ο Giovanni Melogli από τη «Διεθνή Συμμαχία Δημοσιογράφων", ο Gad Lerner από την Ιταλία και ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου από την ελληνική TVXS θα συζητήσουν την τρέχουσα κατάσταση της δημοσιογραφίας στο πρώτο πάνελ.
Στο δεύτερο πάνελ, αφιερωμένο σε success stories σε ένα μετασχηματισμένο τοπίο των μέσων ενημέρωσης, ο Κώστας Αρβανίτης από την Ελλάδα, o Ignacio Escolar από την ισπανική El Diario, και η Roberta Carlini από την Pagina 99 στην Ιταλία θα συνοδεύονται από τον Τούρκο δημοσιογράφο Sezin Oney.
Και τα δύο πάνελ θα προβληματιστούν σχετικά με το πώς να προχωρήσουμε από μια κατάσταση όπου αίθουσες ειδήσεων ολοένα και μικραίνουν και οι δημοσιογράφοι είναι θλιβερά υποπληρωμένοι, συχνά χωρίς εγγυήσεις συμβάσεων πλήρους απασχόλησης. Όχι μόνο δεν έχουν τα μέσα για τη διεξαγωγή ενδελεχούς έρευνας, αλλά επίσης μένουν χωρίς τη νομική προστασία των μεγάλων συντακτικών ομάδων που τους απασχολούν ως εξωτερικούς συνεργάτες ή ελεύθερους επαγγελματίες.
Στοιχεία από την Asociación de la Prensa de Madrid δείχνουν ότι το 50 τοις εκατό των δημοσιογραφικών πληροφοριών που παράγονται στην Ισπανία προέρχεται από ανεξάρτητους δημοσιογράφους, δηλαδή άτομα χωρίς σταθερή υπαγωγή σε ορισμένο ίδρυμα μέσων ενημέρωσης. Στην Ιταλία, ο αριθμός των ελεύθερων επαγγελματιών μεταξύ των δημοσιογράφων έχει αυξηθεί κατά 750% σε 20 χρόνια. Το 2014, επτά ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι στους 10 δήλωσαν εισόδημα μόλις 10.000 ευρώ ετησίως ή λιγότερο. Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, με το 50% των δημοσιογράφων πλέον επίσημα να είναι άνεργοι. Η Πορτογαλία έχει υποστεί σημαντικές περικοπές τόσο στις αίθουσες τύπου όσο και στις εξωτερικής ανάθεσης θέσεις εργασίας.
Προσκαλώντας εκπροσώπους από πλατφόρμες μέσων μαζικής ενημέρωσης που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά και οικονομικά βιώσιμα, παρά μια περίοδο τομεακού μετασχηματισμού, η GUE/NGL θέλει να περιγράψει αυτό το βραχώδες και αβέβαιο τοπίο, κατανοώντας πώς πλοηγούμαστε σε αυτό.
